چکیده
با تحمیل گردشهای ساختاری اجتماعی مان، ما بعد اجتماعی، فرهنگی، و تاریخی که در گفتمان علمی انجام می شود را توسعه داده ایم. این نظرهای اجمالی به ما نشان می دهد که چقدر گفتمان علمی جزئی از وب های پیچیده ی ارتباطات اجتماعی انسان است. با تشخیص این خاصیت اجتماعی، فرهنگی، و تاریخی، این مقاله به عناصر غیر رسمی که در گفتمان های علمی هستند، نگاه ...
بیشتر
با تحمیل گردشهای ساختاری اجتماعی مان، ما بعد اجتماعی، فرهنگی، و تاریخی که در گفتمان علمی انجام می شود را توسعه داده ایم. این نظرهای اجمالی به ما نشان می دهد که چقدر گفتمان علمی جزئی از وب های پیچیده ی ارتباطات اجتماعی انسان است. با تشخیص این خاصیت اجتماعی، فرهنگی، و تاریخی، این مقاله به عناصر غیر رسمی که در گفتمان های علمی هستند، نگاه میکند. با کار کردن روی مقاله های تخصصی علمی، مقاله های علمی مجله ها، و مقاله های علمی روزنامه ها، این مقاله نشان می دهد که علاوه بر خصوصیت های عمومی آنها، که هدف های ارتباطی و مخاطب خاص هستند، تمامی متون علمی در این سه مجموعه به نفوذ عناصر غیر رسمی آسیب پذیر هستند. با این حال، تفاوت هایی که در رابطه با هدفهای ارتباطی و مخاطبین خاص وجود دارد بر عناصر غیر رسمی که در این سه مجموعه تقسیم شده اند اثر می گذارد. با توضیح گفتار جامعه شناسی قوی در تفاوت های بررسی شده،این مقاله با نتایجی برای زبان با اهداف خاص نتیجه گیری کرده است.
دکتر داود کوهی؛ مینا باباپور
چکیده
مقاله حاضر نشان می دهد که تمامی متن های علمی مندرج شده در ژورنال ها، مجله ها، و روزنامه ها به نفوذ طفره ها و تشدیدها آسیب پذیر هستند. اما، تشخیص داده شد که تمامی متن های علمی در سه مجموعه گرایش داشتند که احتمال های بیان های جایگزین را به جای محدود کردن آنها آشکار کنند. نسبت فراوانی بیشتر مورد طفره در مقایسه با مورد تشدید نشان می دهد ...
بیشتر
مقاله حاضر نشان می دهد که تمامی متن های علمی مندرج شده در ژورنال ها، مجله ها، و روزنامه ها به نفوذ طفره ها و تشدیدها آسیب پذیر هستند. اما، تشخیص داده شد که تمامی متن های علمی در سه مجموعه گرایش داشتند که احتمال های بیان های جایگزین را به جای محدود کردن آنها آشکار کنند. نسبت فراوانی بیشتر مورد طفره در مقایسه با مورد تشدید نشان می دهد صرفنظر از اینکه آیا مخاطب متخصص یا غیر متخصص است، مشاهده شد که بیان آنها در متن های علمی رعایت شده است. همچنین، تشدیدها به معنی محدود کردن موقعیت های جایگزین و گسترش دادن بیان های پرقدرت و نویسنده خاص، به طور برابر در متن های تخصصی و غیر تخصصی محبوب نیست.علیرغم این الگوی مشابه استفاده از طفره ها و تشدیدها در مجموعه های بررسی شده، روش ها برای رسیدن به هدف های اشاره شده اندکی متفاوت بود و سبک غیر رسمی کاربرد زبان با نوع های عام غالب بر تحقق های متنی این کاربردها تاثیر گذاشته است.
